Arkeologlar, Polonya’nın Bydgoszcz kentinin yakınlarında, 17. yüzyıldan kalma bir bayan “vampir” iskeleti bulduklarını açıkladı. Kültürler ortası vampir folkloru, yakın vakitte ölen bir kişinin yaşayanları avlayan ölümsüz bir iblis olarak mezardan kalkmasını nasıl önleyeceğine dair çeşitli ipuçlarıyla dolu. Arkeologlar, 17. yüzyıldan kalma bir Polonyalı’da bu ipuçlarını kullanan alışılmadık bir insan örneği ortaya çıkardılar. Bydgoszcz yakınlarındaki mezarlıkta boynuna bir orak yerleştirilmiş ve sol ayağının baş parmağında bir asma kilit bulunan bir bayan iskeleti keşfedildi.
Vampir gibisi yaratıkların kıssaları en az 4.000 yıl öncesine, eski Mezopotamya’ya kadar uzanıyor. Örneğin, Asurlular, bebekleri beşiklerinden yahut doğmamış çocukları annesinin rahminden kaçıran, İbranice metinlerde ve folklorda da görülen misal bir yaratıktan bahsediyor. Bunların hiçbiri çağdaş manada “vampir” olarak kabul edilmiyor, lakin onlar Yunan efsanelerinde küçük çocukların kanını emen ölümsüz bir canavar olan Lamia’nın öncüleri olarak bedellendiriliyor.
Çin folklorunda, k’uei ismi verilen öteki bir vampir çeşidi, Rus upir, Hint vetala, Rumen strigoi ve Yunan vrykolakas üzere mezardan yükselen ve yaşayanları avlayan cesetler olarak tanımlanıyor. Vampir söylentileri Doğu Avrupa’yı kasıp kavuran kitlesel bir histeriye neden olduktan sonra İngiltere’ye de sıçramıştı. 19. yüzyılda, John Polidori (” The Vampyre” 1819), Sheridan LeFanu (Carmilla, 1872) ve elbette, Bram Stoker’ın Dracula’sı (1897) çağdaş vampir tipini tanımladı.
Doğal olarak, bu tıp yaratıkların uyandırdığı kaygı, ölülerin meyyit kalmasını sağlamak için birçok farklı yaklaşıma ilham verdi. Orta Çağ’ın başlarında, Rus köylüleri kuşkulu cesetleri mezardan çıkarır ve meyyit yakma, baş kesme yahut kalbine tahta kazık çakma yoluyla cesedi yok ederdi. Gömülürken cesetlerin üzerine tahta kazıklar konur, yaratık kaçmaya çalışırsa kendini kazığa saplar diye düşünülürdü.
Bydgoszcz yakınlarındaki bölgedeki birinci erken ortaçağ mezarları, arkeologların mücevher, yarı bedelli taşlar, bronz bir kase ve ipek giysi kesimleri bulduğu 2005 ve 2009 yılları ortasında keşfedildi. Nicholas Copernicus Üniversitesi’nden Dariusz Polinski liderliğindeki arkeoloji grubu, bu yılın başlarında daha fazla eser keşfetme umuduyla bölgeye geri döndüler. Burada bir şey bulamayınca, dikkatlerini Pien köyünün yakındaki bir 17. yüzyıl mezarlığına çevirdiler.
Bulunan bayan cesedinin cenaze merasimi olağandışı olmuş olmalı, zira bayan bir vampir olarak “kalkmaya” çalıştıysa, muhtemelen cesedin başını kessin diye boynuna bir orak yerleştirilmişti. İnsanların, iblislerin bedene girmesini önlemek için bir mezarın yanına tırpan yahut orak yerleştirdiklerine dair raporlar varken, bu orağın yerleştirilmesi farklıydı. Polinski, “ölen kişi ayağa kalkmaya çalışsaydı, büyük olasılıkla başı kesilmiş yahut yaralanmış olması için uzunluğuna yerleştirilmiş” diyor. Ayak başparmağındaki asma kilidin ise “Bir devrin kapanması ve geri dönüşün imkansızlığını” yansıttığını söylüyor.
Bir diğer olağandışı özellik de, gömülme biçimi göz önüne alındığında, iskeletin yüksek toplumsal statüye sahip bir bayana aitmiş üzere görünmesi. Başında bulunan ipek başlık kalıntıları, o periyotta düşük sınıftan birinin alamayacağı kadar kıymetli giysileri olduğunu gösteriyor. Kafatasını incelediklerinde sıra dışı uzunlukta ön dişleri olduğunu gördüler. Bu fizikî özellik, bayanın bir vampir olacağından korkulmasına ve bu nedenle de gömülürken bu çeşit tedbirlerin alınmasına neden olmuş olabilir.