Eşiyle birlikte çalışan H.K., konutunu temizlemesi için özel bir şirketten çağırttığı paklık vazifelisi Ş.M.’nin hırsızlık yaptığından şüphelendi. Daima ziynet eşyaları azalan mesken sahibi, temizlikçi Ş.M.’yi takip etmek için konuta bâtın kamera yerleştirdi. Temizlikçinin gün uzunluğu hareketliliğini dedektiif edasıyla takip eden konut sahibi, genç bayanın, konutta paklık yaparken, yatak odasındaki şifonyeri karıştırarak, içinde bulduğu cüzdanı denetim ederek, boş olduğunu görünce yerine koyduğunu tespit etti.
Emniyet Müdürlüğü’nün yolunu tutan mesken sahibi bayan, temizlikçiden şikayetçi oldu. Savcılıkça başlatılan soruşturma sonucunda Ş.M. hakkında Asliye Ceza Mahkemesi’nde dava açıldı. Mahkeme, kâfi kanıt bulunmadığı gerekçesiyle sanığın beraatine hükmetti.
Konut sahibi, kararı temyiz edince 2021 yılında devreye Yargıtay 6. Ceza Dairesi girdi. Emsal nitelikte bir karara imza atan daire, konuttaki ziynet eşyalarının eksilmesi sebebiyle meskende çalışan hizmetliyi gözetlemek maksadıyla konuta zımnî kamera takılması ve elde edilen manzaraların yargılamada kanıt olarak sunulmasının hukuka uygun kanıt olduğuna hükmetti.
Yargıtay kararında şu sözlere yer verildi:
“Eve kamera yerleştirmek suretiyle kayda alınmasını sağladığı imgelerin hukuka uygun kanıt olarak kullanılabileceği anlaşılmıştır. Bu kamera kayıtlarına dayanılarak, daha evvel H.’nin ziynet eşyalarında ve parasında meydana gelen eksiklikler bağlamında Ş.’nin hırsızlık cürmünü işlediği kabul edilerek hakkında mahkumiyet kararı kurulamaz.
Fakat; Ş’nin yatak odasında bulunan şifonyeri karıştırarak, içinde bulduğu cüzdanı denetim etmesi ve lakin boş olduğunu görünce yerine koyması bağlamında, teşebbüs evresinde kalmış hırsızlık kabahatini işlediğini kabul ederek, hakkında mahkumiyet kararı kurulması gerektiği, tarafında içtihatta bulunmuş ve birinci derece mahkemesinin beraat kararının bozulmasına karar vermiştir.
Güvenlik ve toplumsal nizamın sağlanması gayesiyle kamuya açık alanlarda kurulan kent kamerası imgeleriyle özel kişi ya da kuruluşların konut ya da iş yerlerinde, yaşama hakkı ile mülkiyet hakkı başta olmak üzere kendi hak ve menfaatlerini korumak gayesiyle kurdukları kamera imgelerinin gerektiğinde ceza yargılamasında hukuka uygun kanıt olarak kabul edilmesi gerekir.”