Edinilen bilgiye nazaran, çalıştığı iş yerinden avas talep eden emekçi, olumsuz karşılık alınca istifa etti. İstifanın akabinde İş Mahkemesi’ne başvuran personel, kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının tahsilini talep etti. Davalı işveren davanın reddini istedi. Mahkeme; deliller ve eksper raporuna dayanılarak ihbar tazminatı talebinin reddine, kıdem tazminatı talebinin kabulüne karar verdi. Kararı hem davacı hem de davalı temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi. Daire, avans tartışmalarına yeni bir boyut kazandırdı.
Her istediğinde avans alamaz
Kararda şöyle denildi: “Davacının avans talebi karşılanmayınca iş akdini feshettiği anlaşılmakta olup mahkemenin buna ait kabulü yerindedir. Mahkemece patronun geçerli bir neden göstermeden davacının avans talebini karşılamaması davacı bakımından haklı fesih nedeni kabul edilerek kıdem tazminatı talebi karar altına alınmıştır. Fakat 4857 sayılı İş Kanunu’nun emekçinin haklı nedenle derhal fesih hakkını düzenleyen 24. unsurunda patronun personele avans vermemesi formunda bir sebep bulunmamaktadır. Taraflar ortasında patronun davacıya her istediğinde avans vereceğine yönelik bir mukavele de mevcut değildir. Bu nedenlerle personel tarafından yapılan fesih haklı nedene dayanmadığından kıdem tazminatı talebinin reddi yerine yasal olmayan münasebet ile kabulü kusurludur. Mahkeme kararının bozulmasına oy birliği ile karar verildi.”